O Chorzowie...
Krótka historia...
W owych czasach, na mocy aktu lokacji wystawionego przez księcia Władysława Opolskiego, zakon Bożogrobców wybudował kaplicę, i szpital (które w późniejszych czasach zostały przeniesione do sąsiedniego Bytomia).
Symbol Bożogrobców
Od XVI w. na terenach wsi wydobywano rudy srebra, ołowiu i żelaza, ale przełomem był rok 1787, gdy miejscowy proboszcz Ludwik Bojarski odkrył pokłady węgla kamiennego. Wybudowano kopalnię "Księżna Jadwiga" będącą własnością parafii.
W 1810 r. na mocy zarządzenia Fryderyka Wilhelma III majątek klasztorny stał się własnością państwa pruskiego.
Do dnia dzisiejszego ze wsi Chorzów zachował się jedynie częściowo XIII-wieczny wiejski układ ulic i kilkanaście budynków charakterystycznej zagrody wiejskiej (przy placu św. Jana).
Decyzję o nadaniu praw miejskich podjęto dopiero 17 lipca 1868 r. Na mocy aktu erekcyjnego króla pruskiego Wilhelma I połączono kolonie robotnicze i kilka gmin wiejskich w gminę miejską o nazwie: Stadt Königshutte (pol. Miasto Królewska Huta).
Miasto liczyło wówczas ok. 14 tys. mieszkańców.
Status tzw. Stadtkreis (powiatu miejskiego) wiążący się z większą samodzielnością finansową gmina uzyskała na mocy rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych z 12 marca 1898 r. Formalnie miasto zaczęło działać cztery miesiące później – po wyłonieniu w wyborach komunalnych pierwszej rady miejskiej.
W 1894 r. wybrukowanymi ulicami Chorzowa zaczęły kursować tramwaje. W 1898 r. uruchomiono elektrownię, która później w okresie międzywojennym była największą w Polsce.
Na przełomie XIX i XX w., w okresie największej świetności miasta, wybudowano szereg budynków użyteczności publicznej: m.in. neogotycki budynek poczty (1892), Hotel Graf Reden (1901 - obecnie Teatru Rozrywki) i Halę Targową 1905 (o powierzchni 2600 m²
W tym czasie powstały też liczne kamienice mieszczańskie, z których najbardziej reprezentacyjne wybudowano na najbogatszej ulicy miasta, obecnej ul. Wolności.
Po burzliwym okresie powstań śląskich, w 1922 r. miasto Königshütte przyłączono do Polski, nadając mu polską nazwę Królewska Huta. Stało się ono częścią województwa śląskiego. Okres międzywojenny nie był najlepszym czasem dla rozwoju chorzowskiego przemysłu, głównie ze względu na złe stosunki handlowe z Niemcami (wojna celna), a także niekorzystne zmiany własnościowe w zakładach przemysłowych.
***
W mieście funkcjonuje administracyjny podział na cztery dzielnice. Do 1991 r. używano nazw:
Chorzów I (dzisiaj - Chorzów Centrum)
Chorzów II
Chorzów III (dzisiaj - Chorzów Stary)
Chorzów IV (dzisiaj - Chorzów Batory).